DAGBOEK

Thenaka's Gedachten over Dawn

Tsa priesteres... Ze bidden tot een godin die tegen geweld is en het leven bekijken als één grote kleurrijke regenboog. Bah! Ze zijn niet beter dan een stelletje onwetende kinderen die in een illusie van een verzonnen utopie leven. Weten ze dan niet dat het leven één groot gevecht is totdat we uiteindelijk worden verlost om naar de hallen van Boron af te dalen?

Thenaka's Gedachten over Dydan

Als die behaarde mompelaar nog éénmaal zijn onkontroleerbare mond open doet tegen me snij ik zijn tong uit en voer het aan die havik van jagerin.

Thenaka's Gedachten over Ayla

Ik krijg het gevoel dat deze aranische 'valkenier' zich beter voelt dan mij of Dydan... Ik heb haar horen zeggen tegen een soldaat dat mannen te heethoofdig en te snel naar de wapens trekken. Maar het is zij die meestal de eerste pijl laat vliegen... Maarja wat verwacht je nu van vrouwen... .

Thenaka's Gedachten over de afgelope week

De rovers overval van een week geleden was na enkele seconden afgeslagen. Met behulp van een paar soldaten een Valkenierstes en een jager die blijkbaar in de buurt was en ons te hulp schoot. Na het gevecht begon ik plichtsgetrouw de kelen van mijn stervende vijanden door te snijden maar werd verstoord door een in een regenboogkleurig gekleede priesteres. Tsa, nog zo'n westerse godheid waar ik het nut niet van snap, maar het blijft een godin en dus zal ik in het vervolg het nodige respect tonen. Het is niet makkelijk voor me om op te schrijven maar ik voel me verplicht om het wel te doen. Als het kon zou ik me wel thuisvoelen in een wereld zonder geweld, maar helaas bestaat zo'n wereld niet... .


Aan gekomen in het gehucht dat enkele mijlen voor de schaduwpas gebouwd werd vonden 'we' een lijk van een man. Even 'we' verduidelijken: Met 'we' bedoel ik de Jager, de Valkenierster en de Tsa-priesteres. Het was veiliger om samen te reizen dus stemde ik ermee in. Uiteindelijk bleek het dat de plaatselijke Tsa-priester een mes in de borst van Victor (het lijk) te had geplant toen de priester te weten was gekomen dat Victor het meisje,ze werd twee dagen eerder dood terug gevonden, Had verkracht en vermoord.
Inplaats van trots en opgelucht te zijn met zijn daad gedroeg hij zich als een jankend kind. Ik zou zijn hoofd op een staak hebben geplant en met trots boven mijn hoofd het dorp in hebben gedragen... .


Thenaka's Gedachten over Jarek Sturmfelf

Hij is een man die zware lasten te dragen heeft en daardoor op het einde van zijn krachten is aangekomen. Hij lijkt erdoor verzwakt, en door die zwakte zie ik angst die zijn ziel verteerd.
In mijn thuisland zouden zelf de boeren er op uit zijn getrokken om een roversplaag de kop in te drukken, met of zonder de toestemming van de Baron.
Jarek verhoogd alleen maar de tol waanzinnig hoog om zijn troepen te betalen met de hoop dat ze blijven. Waar is het eergevoel van deze westerse mens? Zijn ze zo makkelijk te demoraliseren of zijn het allemaal mannen die voor de hoogste bieder strijden?

Thenaka's Gedachten over Elise Sturmfels

Pfff Kinderen...

Thenaka's Gedachten over Marcus Van Gareth

Ik voel me ongemakelijk in zijn nabijheid, niet omdat hij ouder, machtiger of wijzer is dan me. Hij houd iets achter, iets uit zijn verleden, en daarom zou ik nog eerder onze behaarde vriend Dydan vertrouwen voordat ik Marcus de zogenaamde 'vriend' aan huis bij Jarek Sturmfels Baron van Schattengrond.

Thenaka's Gedachten over William Vantsteen

Hij ziet eruit als een man die trouw is in wat hij geloofd en dat hij zelfs zonder zijn soldij trouw zal blaven aan Jarek. Maar ik snap niet waarom zo'n man als William zich achter de muren laat verstoppen, of heeft de angst van de baron al het hele leger besmet?

Thenaka's Gedachten over Gisteren

We kwamen aan bij het woud, waar deze rovers bende onder het bewind van een Heptarch genaam Xeraan, zich zou huisvesten. Na een uur werd het duidelijk dat het zo was. Een groepje van 3 hield ons tegen en gebood ons een 'tol' te betalen dat bestond uit al onze wapens... Ze stierven snel, behalve de vrouw die hielden we in leven. Een paar uur later kwamen we nog een rover tegen, maar deze bleek magische krachten te bezitten, hij stierf ook na enkele seconden. al de rovers droegen een roderiem met een knop met initialen HL erop.
Het werd avond en zette het kamp op langs een klein beekje. De Tsa-priesteres zorde ervoor dat de roversvrouw ontwaakte, door het verzorgen van haar wonden. Vervolgens ondervroegen we haar, maar ze repte geen woord. Toen we uiteindelijk dachten dat ze iets zou zeggen, beledigde ze mijn dode moeder, het werd rood voor mijn ogen en ik verloor het geduld... Ik kan nog steeds de blik in haar ogen zien toen ze mijn mes over het bot van haar nek hoorde schrapen.
Ze sterven liever dan te praten, daarom heeft ieder van hen zo'n gordel aan, want aan de knop van de gordel hangt een naald waar een sterk gif aan hangt.
Vier ruiters vonden onze kampplaats, maar ook zij stierven onder onze zwaarden. We vonden een brief in hun bezit waarin stond dat ze onze groep moesten doden... Ze weten dat we er zijn, en dat kan voor problemen zorgen.

Deze afgelope dag moet een levende hel geweest zijn voor onze Tsa-priesteres... . Ik hoop echter dat ze het snapt dat het onvermijdelijk is... Doden of gedood worden. En als we hen wel laten leven, hoeveel onschuldigen zullen er dan over hun kling worden gehaalt? Van wat ik tot hiertoe heb gezien vrezen ze hun meester meer dan de dood... En dat is gevaarlijk want dat zijn mannen en vrouwen die niet terugdijnzen maar volluit in de aanval gaan... .

Bijna vergeten... De draak. Het was een ongewone ervaring en één die ik hoop niet al te snel in herhaling zou vallen. Hij liet ons het beeld van een kleine man in gouden wapenrusting zien, ik weet nog steeds niet warom...

Thenaka's gedachten over Hendrik Legas

We hebben ons bloed vermengd om onze overeenkomsten te bekrachtigen. Hij is een geboren leider, maar één met weinig princiepes... Hij was een edelman en door politieke spelletjes is hij verbannen en de leider van een roversbende geworden. Al doet hij dit voor zijn trouwe volgelingen in leven te houden,en met veel spijt in zijn hart, lijden er nog vele onschuldigen door hen.

Thenaka's gedachten over Schattengrond's schatkamer

Hadden ze geen geld problemen met de overvallen?

Thenaka's gedachten over Eyvin

Ze ziet er bekwaam uit, maar het is me opgevallen dat de hersens van deze barbaarse reuzin in tijden van de strijd stoppen met werken. Maar het is een tijd geleden dat ik een vrouw ben tegen gekomen die waarschijnlijk beter dan me is in de strijd, lang geleden... .

Thekaka's gedachten over HL en de Quest naar Horrasië

Legas heeft ons zijn redenen gegeven waarom hij zich hier onder de grond vestopt en rover is geworden. De redenen waren zoals verwacht veroorzaakt door politieke spelletjes van de adel. Mijn grootvader is meester in het spel en de tijd dat ik Kunchom heb gezeten heb ik wat van zijn trukjes geleerd. Staal kunnen we niet gebruiken want als we dit doen worden we opgehangen of erger. We moeten slimmer zijn als Bentoi, hem verslagen in zijn eigen spel indien mogelijk.
Tijdens mijn opleiding heb ik eens een magiër een spreuk zien gebruiken op een moordenaar die ter dood veroordeeld was maar zijn misdaden nog steeds ontkende. Maar toen deze magiër zijn spreuk uitsprak, bekende de moordenaar alles tegen de tovenaar. Kunnen we geen tovenaar vinden en er voor zorgen dat we Bentoi zo ver krijgen toe te stemmen met dit? Ik zou dit moeten voorstellen aan de rest... misschien moeten we het geld beter besteden voor het inhuren van een magiër dan voor een rijtuig.

Thenaka's gedachten over Windhaege en de landen van het westen.

In heel mijn leven heb ik nog nooit zo veel rovers gezien op zo'n korte tijd. Bijna om de vier dagen stort zo'n groep ombekwame varkens zich op mijn groep, het word eens tijd dat we uitzoeken waarom. Ik kan niet geloven dat het toeval is, ik vrees dat de Havik hier achter zit... of erger... .

Thenaka's gedachten over ongedierte.

Alweer zijn we op een vreemd soort wezens gebotst, en ik weet niet wat er vervelender is, dat ongedierte of de rovers... Dawn wist me te vertellen dat het feeën zijn. Wat ik niet snap is hoe ze in leven weten te blijven, elk dier van een muis tot vegetarische beer is toch een gevaar voor hen?

De laatste stad van Windhaege.

Dit was te verwachten... Na ongeveer 4 à 5 dagen werden we verrast door zeerovers die met hun vloot de stad aanvielen, het was blijkbaar de tweedemaal deze maand dat ze binnen vielen. Ze waren echter nog erger als de rovers die we op land tegen kwamen. Ze plunderde, dode en verkrachte alles wat ze tegen kwamen. Maar dat is algemene kennis dat piraten dit doen, maar de kapitein was een ander verhaal... Hij vocht als een half-god, en sloeg de plaatselijke soldaten alle kanten op. Hij had ook een groot amulet aan met vreemde symbolen, zou het iets met zijn bovenmenselijke kracht te maken hebben?

Dydan wist ons te deze woorden te vertellen die hij de man hoorde zeggen. "Ze moeten hier zijn, zoek ze." Wie is ze? Zoeken ze ons zoals de mannen van HL ons zochten?

Thenaka's gedachten over Horasië en Horaziërs.

Boron sta me bij! Onwetend als ik was dacht ik dat alle adel het zelfde was, maar ik was verkeerd. In Horasië zijn ze tienmaal zo erg... .
Onze eerste minuut in het verdomde land werden we al terzijde genomen door de wacht, ze beschuldigde ons van 'n moord op een famillie die we nog nooit hebben gezien. Maar omdat Ayla de boer verwarde en achter uiteindelijk waarheid kwamen, mochten we gaan.
De adel hier is afschuwlijjk! Ze praten alsof ze je aardig vinden maar als je goed luisterd hoor je de verborgen steken in hun honingzoete woorden.

Ik hoop dat we snel weer kunnen vertrekken...

Thenaka's gedachten over Bentoi.

Hij gedraagd zich naïef alsof hij om niets anders geeft dan zijn kunst... zou dit de man moeten voorstellen die de nacht van de kindermoorden heeft geplant? ik zou zeggen van niet, maar ik heb gezien hoe deze horazische zwijnen kunnen liegen en woorden verdraaien alsof ze het met de paplepel hebben binnen gekregen, dus het zou kunnen dat hij er toch achter zit.... Of Jolein heeft hem zo ver gekregen, wat waarschijnlijk zo zal zijn.



Thenaka's gedachten over Jolein en afgelope nacht.

Goden sta me bij! Als ik niet beter wist en mijn hart niet zo hard en koud was als het staal van mijn zwaard zou ik alles voor haar doen en zelfs mijn leven geven voor haar... . Maar goden! Wat een nacht!

Gedachten over de Jacht.

Dit was de eerste maal dat ik aan een everzwijnen jacht deelnam, en waarschijnlijk ook men laatste... Niemand die goed in het hoofd is blokkeerd het pad van een aanvallend zwijn... Bentoi deed dit, en bekoopte dit bijna met zijn leven. Ik kan maar niet beslissen of die man nu dommer is als een rund of een gans.

Gedachten over de avond en het wijn proeven.

Zoals ik verwachte werd het vanacht eindelijk duidelijk wie er de touwtjes in handen had. De hoer Jolein.
Tijdens het wijnproeven vergiftigde ze Ayla en Eyvin, ik vond het al raar de ik als 'bediende' mee mocht deelnemen aan deze gelegenheid dus dronk ik echter niet. Dawn dronk ook niet van haar glas, was dit geluk of had ze het hetzelfde in gedachten?
uiteindelijk werden we opgesloten in een kamer, eerder een mooi versierde cel voor de adel...

Gedachten over de ontsnapping.

Hoelang we in die kamer waren opgesloten voordat een bediende ons kwam helpen weet ik niet. Maar het ging allemaal te makkelijk. Om een lang verhaal kort te maken, werden we verraden en terug gevangen genomen door een prister van Praios. Er was eindelijk terug wat licht in het duister aanwezig...
Dawn was er ook achter gekomen, na het zien van Bentoi's wonde, dat Jolein Bentoi aan het vergiftigen waren door kruiden op zijn wonde de smeren. Later werd ons gemeld dat Bentoi was overleden.

Gedachten over de executie.

Opgeruimd staat netjes...

Gedachten over het wederzien van Hendrik.

We hadden de officiele papieren van Hendrik's titel en grond, met vreugde in mijn hart lieten we Horasië achter ons en arriveerde in Windhaege. Onze tocht ging snel en vlekkeloos.
We hadden besloten om Hendrik niets van het verraad van Jolein te vertellen. Want een man met een gebroken hart kan niet meer helder nadenken en dat kon wel eens problemen bezorgen. Hendrik vertrok die volgende dag nog met zijn gevolg terug naar zijn landgoed.

Terugkeer in Schattengrond.

over de komende week praat ik liever niet ... Ik heb plichten verricht die zwaar te dragen zijn en mijn hart schreeuwd het uit van de pijn. Ik heb echter de kans gehad om samen met mijn... Hmmm... Ja, vrienden, zo kan ik ze nu wel noemen. we hebben een groep bacteerders weten te vernietigen. Eindelijk na al die jaren heb ik weer de kans gehad om de woede die mijn hart zwart kleurt weten te verminderen door mijn zwaard het bloed van deze mannen te laten proeven... .

Gedachten over de opruim

We hebben het resterende demoon aanbiddend gespuis opgespoort en er voor gezorgd dat ze niet meer kunnen ontsnappen. Ze waren zich als ratten onder een berg gaan verstoppen waar we de enige uitgang hebben weten te blokkeren. Zonder eten en drinken zitten ze te wachten tot Boron hen kan komen halen, als Blacharaz niet eerder is om hun domheid te wreken...

Gedachten over de tombe

In mijn korte leven heb ik al veel meegemaakt en gezien maar nog nooit heb ik een eeuwen oud skellet zien opstaan om te vechten. Eventjes dacht ik er aan om weg te lopen bij het zien van de starende oogloze oogkassen maar bedacht me. Met te vluchten zou ik allleen maar iedereen die op me rekende in gevaar brengen dus moest ik vechten en over mijn angsten heen gaan. Uiteidenlijk kregen we het skellet klein door het in stukken te slaan.
We hebben ook achter in de tombe een hoop goud gevonden, dat natuurlijk naar Jarek gaat omdat het op zijn grondgebied gevonden is.


Gedachten over de Havik!

Wel... het was zo absurd en dom van me dat ik het nu pas inzie wie deze goor harteloos zijn is. Het is niemand liever dan onze Schatkist bewaarder van de de baron... Jarek heeft ons wel gevraagd niet te ondernemen totdat we er zeker van zijn. Hij heeft hem wel laten schaduwen zodat we al zijn stappen kunnen volgen.

Gedachten over Ayla van Schaduwgrond

De rondra gewijde is voorbij getrokken met 2 legioenen richting Aranië om daar de plaatselijke Heptarch in de rug aan te vallen. Ze heeft ook 100 man achter gelaten zodat ze het landgoed van haar neef kan beschermen. Ze is door de pas getrokken van de draak, meer weet ik niet. Maar ik denk niet dat de draak zo dom zou zijn om 4000 man aan te vallen waaronder 50 rondra priesters... .

Verwarde Gedachten.

Na de dag toen we die ondode hebben tegengekomen is alles een soort waas geweest tot nu. Niet dat ik me slecht voelde, neen, ik voelde me zelfs beter dan ooit. Maar er was iets mis, maar ik kon er geen woorden aan hangen.

De Havik hebben we dood terug gevonden, dus dat betekend dat er nog iemand boven hem was, dat hij ook maar een simpele pion was in dit hele verrekte komplot.

Ik kan me ook vaag herinneren dat we naar een eiland voeren om de piraten leider uit te schakelen. Wat ons dan ook lukte uiteindelijk. In die reis hebben we twee reisgenoten verloren. Dydan die ons verade omdat zijn verleden hem had ingehaald. En Ayla... Ik zal haar nimmer vergeten.

We waren er zwaar aan toe, en bleven dan ook een kleine week rusten voordat we weer opweg gingen richting Schaduwgrond om onze laatste queste voor Jarek te vervullen, de draak doden.

In Schaduwgrond ontmoete we een zekere Mart, die schaamteloos een plek in onze groep plaats nam. Ik heb mijn vermoede dat hij meer is dan hij beweerd te zijn.

Ik had alle controle verloren, mijn krach, snelheid, alles voelde zo goed, met mijn nieuwe mogeljkheden zou ik eindelijk de krachten bezitten om wraak te nemen. Maar ik onderschatte alles. Ik voelde de demon in me, ik probeerde te vechten maar het lukte niet...


(more to come)

Gedachten over de bekrompenheid van de westerse-vasteland bewoners.

Bij RUR en GROr, De twaalf, en alle andere goden op dit verdomde land! Waarom gedragen deze mensen zich als een kudde leeghoofdige schapen waneer de goden hun testen op hun moed en kracht?! Waar is hun verdomde eer!

Inplaats van zich te verzetten tegen dit oververgroeide reptiel verlagen ze zich to afgoding en offering voor dit wezen. Ze offeren hun kinderen omdat hun harten zwart zijn geworden door hun eigen lafheid. Ze manipuleren de onschuldige zielen van de kinderen om hen ervan te overtuigen dat ze sterven voor het grotere goed en bescherming van de kudde! Ik walg van hen!

Ik geef ze nog één kans om hun eigen zielen te redden. Ik geef hen twee keuzes. De eerste keuze zal zijn om naar de wapennen te grijpen en terug te vechten tegen de draak. Als ze dit kiezen hebben ze een kans dat hun zwarte zielen terug in de gracie van TSA en BORon komen. En als ze de tweede keuze nemen laat ik hen aan hun lot over, en sterven zullen ze! Maar ik zal branden in de vuren van de Naamloze als ik de kinderen en onschuldigen aan het zelfde lot zal overlaten.

Gedachten voor en plan.

Zoals ik al heb vermeld ga ik de bewoners van de naburige dorpen een keuze geven. Vechten of sterven! We zullen de soldaten, die zijn aangekomen naar de dorpen sturen om te rekruteren. Eenmaal zullen ze met deze woorden op de pleinen van de dorpen hun de keuze geven:

"Er is ons ter oren gekomen dat jullie naar het duister zijn gekeerd door een verstandhouding met de draak te maken! Hiervoor zouden we de schuldigen mee naar Schaduwgrond moeten nemen en ophangen! Menselijke offers zijn wreed en tegen de wet! En nog erger! Tegen de princiepes van de Twaalf! Om jezelf te redden, en te boeten voor de onschuldigen kinderen die jullie hebben gedood moeten jullie je bewapennen en naar Schaduwgrond komen! Van daar vertrekken we naar de bergen om de draak te doden! Dit is jullie kans om jullie geliefeden te wreken en verdedigen!"

De soldaat meld dat hij in een uur terug rijd naar Schaduwgrond met of zonder de bewoners. Ook moet hij melden dat de draak in alle waarschijnlijkeid de dorpen zal aanvallen en al degene die achterblijven zich moeten schuilhouden in de bossen of bergen tot ze bericht krijgen dat de draak is gedood.

Ayla's memorium (of zo iets)

Betreed de hallen van BORon met trots heks. Je verborg jezelf dan wel voor ons maar je was puur in wat je deed. Je was zuiver... Het speit me.
Rust in vrede.

De Grotten.

Het idee om de dorpelingen naar de grotten te brengen was een goed idee, er zijn maar enkelen gewond geraakt door de plotse verschijning van de draak. Ze raakte in paniek en vertrappelde de zwakkere.
Het was wel fascinerend hoe William plot zich als een profeet van de draak ging gedragen. Het schild, dat zal onze oplossing zijn, ik vermoed dat het bestand is tegen de vlammen van de draak op één of andere manier... .

Boron Priester.

In onze korte ontmoeting ben ik veel te weten gekomen over mezelf. Soms heb ik wel de gewoonte om mijn gedachte wat te direct uit te drukken... Daar zal ik van op heden wat beter op letten. Ookal heb ik een probleem met het idee dat een strijder zoals ik niet open kan spreken tegen een man als hij. Maar zo zit de wereld nu éénmaal in elkaar... .

De grillen van Dawn zijn ook vandaag naar boven gekomen, ik snap wel dat ze hoger in rang staat als ons, maar ik ben geen schaap dat de ram van de kudde volgt. Ooit heb ik orders opgevolgd zonder erbij na te denken, maar de dagen van de Draak zijn voorbij. Ik hoop echter dat onze eerwaarde zich wat kan schikken naar onze manier van handelen, anders wordt het tijd dat onze wegen schijden.


Terugkeer naar Schaduwgrond

De wonden van Mart zijn ernstiger geworden dan we hadden voorzien, maar na 10 dagen werd hij beter.

Ondertussen hebben ik, Eyvin en Dawn ter oren gekregen dat we het Schild dat we kunnen gerbuiken tegen de draak zich bevind bij een naburige Baron. Jarek vroeg ons het daar te gaan stelen... Stelen! Blijkbaar komen de twee niet echt goed met elkaar overeen. Ik zie de noodzaak wel in om het schild te bemachtigen maar ik vrees moeilijkheden.

De Kerker

Zoals verwacht werden we in het eerste uur al onderschept... Bloedvuur! Iemand wist van onze komst... En ik vrees verraad, maar wie? Jarek had ons gezegd dat hij het ons alleen had verteld omdat het zo'n breekbare situatie was. Wie dan... Jarek? Nee, dat zou absurd zijn. De man die ons beneden kwam opzoeken zei ons wel dat de 'Havik' een brief had gestuurd naar de Baron dat er een groep het schild kwam stelen. Ik dacht dat hij dood was, maar de weezel blijkt het niet te zijn. Ik denk dat hij die rechtsman was die in onze tassen aan het snuffelen was.

Ontsnapping

Mart is nu pist op me, en dat versta ik. Ik twijfelde, twijfelde of het wel een goed idee was om te ontsnappen. Er zouden onschuldigen gewondgeraken, mischien wel doden vallen. En dat wou en wil ik nog steeds voorkomen. Maar door mijn aarzeling is Mart gestoken geweest door één van de wakers, en dat is mijn fout, ik had in zijn plaats aan de voorhoede moeten zijn... .
En als dat nog niet alles was, heb ik in de bloedige verwarring een gevangen Pacteerder los gemaakt die zich voordeed als een boekhouder. Verdamt! BORon wees ons genadig heer van de onderwerld! TSA help me het leven te snappen.

Vervolg ontsnapping

Bij de twaalf! Die demonen neuker heeft ons geholpen, zelfs als hij wist wie we waren en wat we gingen doen, en inplaats van ons uit te schakelen hielp hij ons... Uiteindelijk, in de kamer van de Baron was het tijd om de hulp van de Pacteerder in te lossen, omdat zijn ziel zwart en verloren was gaven we hem een snelle dood.
De baron gaf ons het schild, niet om Jarek te helpen, maar om de mensen te helpen.

Het Bal

Het was niet dat ik dit niet aprecieerde maar het was ons laatste bal volgens velen. Het goede was wel dat ik kennis heb gemaakt met een magiër die heling heeft aangeboden als ik een jaar voor hem zou gaan werken in de academie. Na het doden van de draak zal ik tijd genoeg hebben om in dienst van de magiër te gaan werken.

De Draak

Ik ga niet het hele gevecht in detaille herhalen omdat het zinloos is, en daar bij vind ik het niet leuk om mezelf te prijzen. Eyvin, onze grote meid, stierf moedig tijdens de eerste aanval van de draak. Ze verwonde het beest zo hard dat het vluchte. De blode officiere en haar 10 'getrainde' soldaten stierven ook. Het meisje moedig, maar haar troepen als honden.
Martrim die dit allas had gezien, ging door het lint en is uit op wraak.

Tijdens de tweede aanval hadden wij het voordeel van het terein. we lokte het beest een grot in, en daar stierf het onder onze zwaarden. Met de hulp van de dwergen ging dit sneller dan geplant.

Het verraad

Ik wist het! Ik zei het al vanaf dat we hem voor het eerst zagen! Bij de twaalf! We zijn maanden gebruikt geweest door een Pacteerder die door Jarek ons gebruikte om die verdomde karbonkels in zijn verdomde handen te krijgen, verdomme!

En daar boven op wist Jarek dat er iets niet pluis was, en deed er toch met verder! Hij doode Marcus, de penningmeester, en door zijn daden dode hi nog zijn eigen troepen, Ayla, Dydan en zelfs Eyvin.
Hoe graag ik hem ook aan mijn nachtwind wil reigen, ga ik het niet doen. De goden zullen beslissen wat ze met zijn verdoemde ziel zullen doen.

Ik ben van plan om een goede pint te gaan drinken met Martrim en Dawn en afscheid te nemen van hun beiden. Want ik vertek naar de magiërs academie om een jaar voor de Magus te werken.