Borodin

Oi

Ik wou even weten of iedereen tevreden is met hoe ik mijn Golgariet speel. Want het is moeilijk voor me godsvruchtige held te spelen. Sinds ikzelf een zware ketter ben. Dus, wat vind men er van?

Matthias, ik vind dat je dat heel goed doet. Echt waar. Ik kan my perfect voorstellen dat een golgariet zo is, als jij. Je doet het heel goed. Doe zo verder!

thx! Ik ben benieuwd wat Koen denkt.

Wat vind ik van Borodin?

Ik ben eigenlijk erg blij hoe jij je Golgariet speelt, omdat je hiermee een spectrum van je rollenspel laat zien dat ik tot nu toe nog niet had gezien.
Je hebt tot nu toe altijd erg duistere, niet goden bevallige types gespeeld, en je nu een gewijde zien spelen vind ik erg tof.
Ik weet dat "doel heiligt de middelen" types erg populair zijn onder de spelers, maar meestal vind ik die persoonlijk maar wat lame, omdat het me vaak lijkt dat de speler zich zelf geen beperkingen wilt opleggen. Het doet me plezier om jou dus met volle overgave een geweide te zien spelen.
Je blijft een erg goede rollenspeler, en ik ben superblij dat ik voor jou mag leiden.

Wat een filosofisch puntje is om over na te denken is het verschil tussen Mystieke vs Wereldse gewijden.
Groot opgesomd hebben gewijden in DSA 2 manieren van spelen, een mystieke en wereldse manier.
Mystieke gewijdes waren Dawn en nu Borodin. Ze twijfelde nooit over hun moraalcodex, faalde er ook niet in deze uit te voeren, zelfs niet voor zaken die hun persoonlijk raakte.
Een wereldse gewijde was Rondramir, hij twijfelde soms over zijn eigen moraalcodex, zat met menselijke twijfels en gevoelens... Hij maakt ook wel grote fouten die tot zijn dood leiden...
Beide aanpakken zijn perfect goed, en kunnen ook gemengd worden uiteraard. Ik vind ze beide tof.
Alleen denk ik wel dat er wat kansen zijn blijven liggen met jou personal story. Ik kan me echt niet voorstellen dat Borodin zo koud is dat hij de geest van zijn moeder ziet (gelukkig, niet eens gekweld), die zegt dat ze van hem houdt, hoe groot hij geworden is... en Borodin laat geen enkele traan, en bant zijn moeder koudweg onmiddelijk uit.
Dan blijkt dat jou echte vader enorm veel om je geeft, hij laat je de erfenis achter... en weer een koude "ah, dat komt handig uit"...
De bedoeling uiteraard van de opzet van dit verhaal was bv. om tweedracht te zaaien tussen jou en Laurens zijn karakter, Markus.
De ene is de aanvaarde zoon die wordt gehaat, en de andere loopt met alle liefde (en de erfenis weg). Echter geen woord hierover, geen emoties, "next mission please".
Als mystieke gewijde is dat natuurlijk perfect logisch om zo te reageren, maar again, stel het je voor, jou moeder/lief/zusje is tragisch gestorven, en op een of andere manier kan je er nog mystisch contact met liggen... dan hapert je stem op zijn minste toch even?
Opnieuw, dit is puur mijn mening, het is niet "fout" om zo te reageren... maar ik denk dat je dat stuk interessanter had kunnen maken.
*end wall of text*

Er zijn wel een aantal aandachtspunten waar ik denk dat je op kan verbeteren, geen belangrijke zaken, maar omdat je het vraagt:

- Lelijke stem. Dit is eentje eerder voor mezelf, maar ik denk dat als spelers in het vervolg dit nadeel willen nemen, ik ze ga verplichten om dit ook uit te spelen.
Nu vind ik dat dit niet echt duidelijk overkomt. Zal er mischien ook voor zorgen dat je minder spreekt...

- Wat me dus leid tot; "spreek minder". Borodin is dan geen klassieke Borongewijde, maar ik vind dat hij toch nog wel teveel spreekt.
Vind dit persoonlijk ook wel het allermoeilijkste gebod van de Boronkerk (hun moraalcodex is voor de rest erg makkelijk), in bv. een LARP is dat natuurlijk veel makkelijker te spelen (goed karakter voor verlegen mensen eigenlijke). Toch vind ik dat daar maar weinig van te merken valt met Borodin. Mischien moet je eens proberen meer zijn lichaamstaal uit te spelen/te beschrijven: "Borodin zijn zwarte ogen boren zich in de ogen van zijn gesprekspartner... *SPREEK* klikt het dan! = Overtuigen (intimideren) proef)

- Print eens met latijnse zinnen af die je ergens vind op het internet af... gooi er de woorden "golgari" "boron" en "marbo" tussen en tadaaa... je hebt liturgriën.
Serieus, ik zou het tof vinden om eens een speler echt te zien beschrijven hoe hij een gebedsdienst/liturgie houdt, ipv "Ik cast een genezingszegen".

Citaat :

Alleen denk ik wel dat er wat kansen zijn blijven liggen met jou personal story. Ik kan me echt niet voorstellen dat Borodin zo koud is dat hij de geest van zijn moeder ziet (gelukkig, niet eens gekweld), die zegt dat ze van hem houdt, hoe groot hij geworden is... en Borodin laat geen enkele traan, en bant zijn moeder koudweg onmiddelijk uit.
Dan blijkt dat jou echte vader enorm veel om je geeft, hij laat je de erfenis achter... en weer een koude "ah, dat komt handig uit"...
De bedoeling uiteraard van de opzet van dit verhaal was bv. om tweedracht te zaaien tussen jou en Laurens zijn karakter, Markus.
De ene is de aanvaarde zoon die wordt gehaat, en de andere loopt met alle liefde (en de erfenis weg). Echter geen woord hierover, geen emoties, "next mission please".
Als mystieke gewijde is dat natuurlijk perfect logisch om zo te reageren, maar again, stel het je voor, jou moeder/lief/zusje is tragisch gestorven, en op een of andere manier kan je er nog mystisch contact met liggen... dan hapert je stem op zijn minste toch even?
Opnieuw, dit is puur mijn mening, het is niet "fout" om zo te reageren... maar ik denk dat je dat stuk interessanter had kunnen maken.

Dude het was niet makkelijk voor borodin... ^^ Ik heb mijn rol gewoon te goed gespeeld, hehe. Hij is veel te beheerst geweest om het maar te tonen wat hij voelde toen hij zijn moeder weg stuurde. Hij gaat vader abt proberen te laten excommuniceren hiervoor, want het is eigenlijk allemaal zijn schuld. Ook Markus's moedergaat hij aangeven (achter de rug van Markus zelfs oÔ). Ik moet echter eerst terug naar Punin geraken. ^^

Zijn vader is een ander verhaal... Heel die situatie heeft Borodin laten inzien dat hij er echt wel niet om gaf hoe zijn vader over hem voelde. Het is zijn 'schuld' dat zijn moeder gestorven is. En de koudheid die Borodin toonde was ijskoude woede onder een beheerst masker. Vooral omdat hij nu tegen Markus deed hoe hij vroeger tegen Borodin deed. It pissed him off. Deze hele situatie heeft ook de band tussen Markus en Borodin versterkt in plaats van tweedracht te veroorzaken.

Maar ik zal je tips ter hart nemen.