Epiloog "Slacht in de wolken"

Dit is een sfeertekst, jullie karakters weten deze info NIET. Dit is out of character info.

"De ziel stijgt vluchtig over zijn verwelkte lichaam, in welke hij bijna een eeuw verbleven heeft. Hij zweeft langzaam de hoogte in, door de massa van steen en staal van de vliegende vesting.
Vol ongeloof staat Galotta naar beneden. Ze hebben hem laten sterven, gedood, vermoord. Dit was de kosmologisch broetplaats van de haat, de weg naar de wraak, die hoor ooit begonnen was, en hier zijn einde vind.
Fran-Horas en Hela-Horas wilden Gareth vernietigen, maar geen een was ooit zo ver gekomen als hij.
Als hij ziet, hoe de titanische vesting in zijn val de Tempel Des Lichts meesleurt, glimlacht hij en begint hij als een waanzinnige te brullen. Hij lacht en lacht en lacht. En dan wordt hij in de donkere maalstroom de hoogte ingezogen - net als ooit Fran en Helas.
Als hij ziet, in welke kwellerij en gruwelijke duisternis zien ziel zweeft, verstomt zijn lachen.
Voor altijd..."

T_T Arme Galotta. We'll all miss him

So confused...

Missen? Good riddance I say!

Wie zijn Fran-Horas en Hela-Horas trouwens?

Twee leiders van het Horas-rijk van lang geleden, de Horas is zo goed als een god

Leiders van Bosparan en het latere middenrijk om precies te zijn. Beide hebben zichzelf uitgeroepen tot een god, en hebben daarvoor met verschillende demonen geheuld.

Blah, maar onbekende informatie voor ons... hadden jullie hem maar niet halsoverkop blijven aanvallen T_T